Hugleiðing dagsins
Fyrir flest okkar, sem erum í GA samtökunum, er auðveldara að hugsa til þess að “við munum ekki spila í dag” frekar en að “heita” því að spila aldrei aftur. Að segja “ég ætla mér aldrei að spila aftur” er gjörólíkt því að segja “ég mun aldrei spila aftur.” Seinni setningin er þrungin sjálfsvilja; gerir ekki ráð fyrir þeirri hugmynd að hægt sé að fjarlægja þráhyggju okkar fyrir fjárhættuspilum með því að stunda 12 spora batastefnu GA – einn dag í einu.

Ætla ég að halda áfram baráttunni við andvaraleysi og gera mér grein fyrir því að ömurlegt líf geti verið handan næsta veðmáls?

Bæn dagsins
“Aldrei aftur” krefst full mikillar skuldbindingar, jafnvel fyrir þau sterkustu á meðal vor. Fortíð okkar er full af “aldrei aftur” og “mun aldrei”, loforðum sem voru brotin fyrir dögun næsta dags. Megi ég, í bili, einblína á að vera spilalaus bara í einn dag í einu.

Minnispunktur dagsins
Aldrei að segja “aldrei aftur.”

Hugleiðing dagsins
Okkar forni óvinur; sjálfsviljinn – þrjóskan, reynir að villa um fyrir mér með réttlætingum eins og; Því á ég að treysta Guði? Hefur hann ekki gefið mér gáfur til þess að hugsa sjálfstætt? Ég verð að nema staðar þegar slikar hugsanir læðast að mér og gera mér grein fyrir því að ég hef aldrei getað náð markmiðum mínum, einvörðungu með því að treysta á sjálfan mig. Ég er ekki sjálfbjarga, né heldur veit ég öll svörin; bitur reynslan ein sýnir mér það.

Veit ég að ég þarfnast leiðsagnar Guðs? Er ég reiðubúinn til þess að taka við henni?

Bæn dagsins
Ég bið að eftir því sem einurð mín og bindindi vex og eykst, þá muni ég ekki draga úr trausti mínu á æðri mætti. Megi ég halda áfram að biðja minn æðri mátt um leiðsögn, jafnvel þegar mér virðist ganga allt í haginn. Megi ég gera mér grein fyrir að ég þarf jafnmikið á mínum æðri mætti að halda hvort sem mér gengur vel eða þager á bjátar.

Minnispunktur dagsins
Að vera sjálfum sér nógur er guðlaus flökkusaga.

Hugleiðing dagsins
Eitt sinn er ég var á fundi, sem var haldinn í kirkju, sá ég steindan glugga er á stóð “Guð er kærleikur.” Af einhverri ástæðu þá skynjaði hugur minn þessi orð á eftirfarandi hátt; “Kærleikur er Guð.” Þegar ég leit í kringum mig á fundinum þá áttaði ég mig á því að hvorutveggja er rétt, því yfir fundinum sveif andi kærleiks og krafts. Ég ætla að halda áfram að leita uppi þennan kærleik og kraft, þar sem ég fylgi GA prógraminu, eins og líf mitt liggi við – sem það í raun gerir.

Þýðir lífið, fyrir mig, það að lifa lífinu í gleði og þægindum-á virkan hátt?

Bæn dagsins
Megi ég skynja þann kærleiksanda sem gefur bænum okkar styrk. Megi ég finna fyrir einingunni í þessu herbergi, þá samansöfnun kærleks sem gefur fundinum þann kraft sem hann býr yfir. Megi ég finna fyrir þeirri einstöku ást á æðri mætti, sem kærleikur okkar endurspeglar.

Minnispunktur dagsins
Kærleikur er Guð.

Hugleiðing dagsins
“Við erum vanafastar verur. Við erum það sem við gerum, aftur og aftur. Að skara fram úr er því ekki athöfn, heldur ávani.” Þetta sagði gríski heimspekingurinn Aristóteles fyrir meira en 2000 árum. Ef ég endurtek spilahegðun mína, þá verður liklegra að ég haldi henni áfram. Með því að mæta stöðugt á fundi, tala við minn Æðri Mátt, tala um tilfinningar mínar og vera í sambandi við aðra GA félaga á milli funda, þá verð ég á endanum það sem ég ástunda: hluti af GA félagsskapnum. Ef ég held áfram að gera þessa hluti, þá verður líklegra að ég geri það aftur og aftur.

Geri ég mér grein fyrir því að allt sem ég legg til á fundum, sama hversu smátt það er, gefur mun betri ávöxtun en nokkurt það veðmál sem ég hef tekið þátt í og jafnvel betri en stærsti vinningur sem ég hef fengið?

Bæn dagsins
Megi það sem ég geri endurtekið í dag vera í samræmi við vilja míns Æðri Máttar. Megi mér skiljast að, þrátt fyrir að fullkomnun sé ekki takmark mitt, þá eru framfarir mögulegar og að ég geti skarað fram úr í öllu því sem ég geri til þess að viðhalda bata mínum. Hjálpa mér að losa sjálfan mig við mína eyðileggjandi ávana og setja í staðinn þann ávana sem hjálpar mér í batanum.

Minnispunktur dagsins
Bati er ekki athöfn, hann er ávani.

Hugleiðing dagsins
Ef þú ert neikvæður og ert ekki tilbúinn til þess að breytast þá eru hér nokkrar leiðbeiningar, sem geta haldið þér vesælum eins lengi og þig lystir. Í fyrsta lagi, ekki mæta á GA fundi. Og ef þú skyldir óvart mæta, þá skaltu passa vel upp á að segja ekki neitt og alls ekki vera með opinn huga. Ekki reyna að leysa vandamál þin, aldrei hlægja að sjálfum þér, og ekki treysta öðrum GA félögum. Og umfram allt og undir engum kringumstæðum skaltu reyna að lifa í núinu – haltu frekar áfram að fóðra óraunhæfa draumóra um framtíðina.

Geri ég mér grein fyrir því að neikvæð hugsun þýðir að ég tek sjálfan mig hátíðlega á öllum stundum og hef engan tíma fyrir gleði né heldur til þess að lifa lífinu?

Bæn dagsins
Ef ég finn að ég er neikvæður, megi ég þá spegla mig í þeim spegli sem GA er og athuga hvort ég sjái ummerki um lokaðan hug; samanherptan munn, þvingað bros, strekkta kjálka, starandi augnarráð – og ekki vott af skopskyni. Guð, veit mér getuna til þess að hlægja að sjálfum mér – oft – því ég þarfnast hláturs til þess að takast á við gauragang daglegs lífs.

Minnispunktur dagsins
Að hlægja að sjálfum mér.

Hugleiðing dagsins
Þrátt fyrir það sem margir halda þá er slagorðið “Lát Fara og Lát Guð” ekki merki um sinnuleysi eða uppgjöf né heldur viljaleysi til þess að takast á hendur ábyrgð. Þau sem snúa baki við vandamálum sínum eru ekki að fara eftir slagorðinu. Þau eru miklu frekar að snúa baki við þeirri skuldbindingu að fara eftir leiðsögn og innblæstri guðs. Þau biðja hvorki um hjálp né vænta hennar; þau vilja að guð sjái um alla vinnuna.

Þegar ég leita leiðsagnar guðs, geri ég mér grein fyrir því að endanleg ábyrgð er mín?

Bæn dagsins
Megi ég ekki leyfa sjálfum mér að vera latur, einfaldlega vegna þess að ég býst við því að guð muni sjá um allt fyrir mig. Slíkt kæruleysi minnir mig á mig sjálfan, eins og ég var, þann sem kvartaði yfir öllum sköpuðum hlutum, að heimur versnandi færi og að það væri ekkert sem ég gæti gert til þess að laga það. Ég má heldur ekki nota “lát guð” sem afsökun fyrir því að horfast ekki í augu við vandmál mín og reyna ekki einu sinni að takast á við þau. Megi guð vera minn innblástur; megi ég vera verkfæri guðs.

Minnispunktur dagsins
Guð hjálpar þeim sem hjálpa sér sjálfir.

Hugleiðing dagsins
Trú okkar á mátt guðs – sem við upplifum að verki í okkur og lífi okkar – losar okkur ekki undan ábyrgð. Þvert á móti. Trú okkar styrkir okkur og eykur sjálfsöryggi okkar og vissu og gerir okkur kleift að vera einbeitt og skynsöm. Við erum ekki lengur hrædd við að taka ákvarðanir; við erum ekki hrædd við að stíga þau skref sem til þarf til þess að takast á við aðstæður.

Trúi ég því að guð sé að verki og að trú mín og traust á honum muni leiða til niðrstöðu sem fer langt fram úr mínum væntingum?

Bæn dagsins
Megi traust mitt á mínum Æðri Mætti aldrei bresta. Megi trú mín á þann mátt halda áfram að auka mér bjartsýni, sjálfsöryggi mitt og trú mína á eigin ákvarðanir. Megi ég aldrei loka augum mínum fyrir það undur sem felst í guðs verkum né efast um visku hans.

Minnispunktur dagsins
Von okkar á fyrri tímum, stoð okkar á komandi tímum.

Hugleiðing dagsins
GA prógramið sýnir okkur hvernig við getum umbreytt óskhyggju og óraunhæfum væntingum fyrri ára yfir í raunhæfar væntingar og sannrar skynjunar á tilgangi, samhliða aukinni meðvitund um kraft guðs í lífi okkar. Okkur er bent á að það sé í lagi að hefja huga okkar upp til skýjanna, bara svo fremi að við pössum okkur á því að hafa fæturnar á jörðinni. Því það er þar sem annað fólk er, það er á jörðinni sem við verðum að koma verkum okkar í framkvæmd.

Sé ég nokkuð ósamrýmanlegt á milli vitundar minnar um guð og gagnlegs lífs í núinu?

Bæn dagsins
Megi minn nýji “veruleiki” ekki einvörðungu innihalda daglegt amstur heldur einnig andlegan veruleika, aukna vitund um tilvist guðs. Megi þessi nýji veruleiki einnig hafa rými fyrir drauma mína – ekki fyrir óraunhæfar draumsýnir eða hugaróra fyrri tíma, heldur afurð heilbrigðs hugmyndaflugs. megi ég bera virðingu fyrir þessum draumum, byggja traustar undirstöður undir þá og nýta mér þá til gagnlegra verka.

Minnispunktur dagsins
Núverandi staður og stund getur verið hluti af himnaríki.

Hugleiðing dagsins
Fljótlega eftir að við komum í GA þá losuðum við okkur við allt það sem minnti okkur á fjárhættuspil. Það var eitthvað sem við urðum að gera því annars hefðum við á endanum drepist. Við losuðum okkur við aðstæðurnar, en við gátum ekki losnað við fíknina fyrr heldur en við gripum til frekari aðgerða. Við urðum því að læra að kasta sjálfsvorkun, sjálfsréttlætingu, sjálfsmiðun og eigin vilja út um gluggann. Við urðum að losa okkur við þennan varasama stiga sem átti að vera auðvelda leiðin til auðs, eigna og virðingar. Og við urðum að axla ábyrgð á persónu okkar. Við urðum að losa okkur við það sem við vorum svo vön að burðast með – knýjandi metorðagirnd og óraunhæft stolt – ef við ætluðum að öðlast næga auðmýkt og sjálfsvirðingu til þess að halda okkur á lífi.

Hef ég losað mig nægilega við þær byrðar og þá hlekki sem eitt sinn fjötruðu mig?

Bæn dagsins
Megi ég veita mínum Æðri Mætti viðurkenningu fyrir að hafa, ekki bara losað mig við spilafíknina, heldur einnig fyrir að kenna mér hvernig ég losna við hið gamla krefjandi “sjálf” úr öllum samböndum, andlegum jafnt og jarðbundnum. Ég er þakklátur fyrir allt það sem lært og aflært, fyrir trú mína og náð guðs.

Minnispunktur dagsins
Þakklæti fyrir náð guðs.

Hugleiðing dagsins
“Það sem þú átt getur virst lítilsvert; þú girnist svo miklu meira. Sjáið lítil börn reyna að ná sælgæti úr sælgætiskrukku. Ef þau fylla lófann þá ná þau ekki hendinni úr krukkuni og bresta í grát. En sleppi þau nokkrum molum þá losnar hendin. Það sama á við um þig, ekki láta óskir þínar og þrár draga þig í ógöngur” ritaði gríski heimspekingurinn Epictetus. Lát mig ekki vænta of mikils af neinum, sérstaklega ekki af sjálfum mér. Megi ég læra að sætta mig við minna heldur en ég óska mér að væri mögulegt og megi ég vera viljug/ur til þess að taka því og kunna að meta.

Er ég þakklátur fyrir allt sem áunnist hefur í mínu lífi fyrir tilstuðlan GA prógramsins?

Bæn dagsins
Megi ég grannskoða sjálfan mig í leit að þessum littlu þrám og löngunum sem hindra mig í að meta allt það sem ég hef. Ef ég bara gæti þjálfað sjálfa/n mig í að draga úr þessum uppblásnu væntingum og löngunum, ekki að búast ætíð við svo miklu, þá mun ég verða sterkari fyrir þegar slíkar væntingar og þrár bresta. Megi ég taka því með reisn sem Guðs náð hefur veitt mér.

Minnispunktur dagsins
Einungis ég get veitt mér “frelsi frá löngunum.”