Hugleiðing dagsins
Get ég verið heilshugar þakklátur fyrir daginn í dag? Ef svarið er já, þá er ég að opna dyr að síauknum gæðum. En hvað ef ég get ekki verið þakklátur fyrir erfiðleikana sem ég hef upplifað – hina svokölluðuð erfiðu tíma? Hvað þá? Ég get byrjað þá því að vera þakklátur fyrir góðu stundirnar sem ég man eftir og allt það jákvæða. Þegar ég hef rifjað upp góðu stundirnar, þá get ég kannski horft til baka og séð erfiðleikana sem nauðsynlegan hluta af lífi mínu; kannski get ég séð blessun og lán sem mér var áður hulið.

Er ég þakklátur fyrir allt í lífiinu, bæði þegar vel gengur og þegar á brattann er að sækja?

Bæn dagsins
Megi ég vera þakklátur fyrir allt sem hefur gerst í mínu lífi, bæði gott og slæmt. Hið slæma hjálpar til við að skilgreina hið góða. Sorgin skerpir gleðina. Auðmýkt dregur fram andlega göfgi. Án veikinda kynnum við ekki að njóta góðrar heilsu. Án einmannaleika væri ástin, bæði mennsk og guðleg, ekki hin æðsta gjöf. Ég er guði þakklátur fyrir þær andstæður sem hafa gert mér kleift að kynnast guði betur.

Minnispunktur dagsins
Ég er þakklátur fyrir allt í lífinu.

Hugleiðing dagsins
Anais Nin skrifaði; “Ef einstaklingur upplifir það að sjá einvörðungu risa, þá þýðir það að viðkomandi er enn að horfa á heiminn með barnsaugum.” Næstu 24 stundirnar ætla ég að neita mér um að íþyngja sjálfum mér með hugsunum um risa og skrímsli – með hugsunum um hluti úr fortíðinni. Ég ætla ekki að hafa áhyggjur af morgundeginum, fyrr en að hann verður dagurinn í dag. Þeim mun betur sem ég nýti daginn í dag, þeim mun líklegra er að morgundagurinn verði bjartur.

Hef ég rétt einhverjum hjálparhönd í dag?

Bæn dagsins
Guð gefi að ég þroskist. Megi risar og skrímsli ímyndunar minnar – þessar birtingarmyndir barnalegrar ímyndunar – hverfa fyrir fullt og allt. Megi ég hreinsa út drýslana og gera mér grein fyrir að þessar skálduðu ófreskjur eru afbökun ótta míns. Megi þeir hverfa ásamt ótta mínum, í birtu nýfundins æðruleysis.

Minnispunktur dagsins
Ég ætla að láta af barnalegum ótta.

Hugleiðing dagsins
Eftir því sem við höldum áfram að velja – að taka þessar brýnu ákvarðanir – og stefnum þar með æ hærra, þeim mun skýrari verðu raunveruleikinn og fíknin og löngunin hverfur. Okkur lærist, eins og Plutarch orðaði það, að “Lífið verður ekki þægilegt og hamingjusamt vegna utanaðkomandi hluta. Einstaklingurinn dregur fram hjá sjálfum sér, eins og úr uppsprettu, ánægju og gleði.”

Er ég að byrja að læra að ferðast á “fyrsta farrými” innra með sjálfum mér?

Bæn dagsins
Náð guðs hefur kennt mér að verða hamingjusamur á ný. Megi viska guðs kenna mér að uppspretta þeirrar hamingju er innra með sjálfum mér, í nýjum gildum, nýfundinni virðingu fyrir sjálfum mér, með nýjum og opnum tjáskiputm við minn æðri mátt.

Minnispunktur dagsins
Hamingja kemur að innan.

Hugleiðing dagsins
GA felagar vita hversu vonlaust það er að ætla sér að hætta fjárhættu spili með því að beita viljstyrk. Við vitum líka að það þarf mikinn fúsleika til þess að tileinka sér 12 sporin, til þess að geta farið að lifa og hugsa eðlilega á ný. Það er sama hversu langt við vorum leidd í spilafíkninni, það er alltaf jafnmikill léttir þegar við uppgötum að við eigum val. Við getum til dæmis; viðurkennt að við höfum misst stjórn á lífi okkar; að æðri máttur sé okkur nauðsynlegur, jafnvel þó hann sé skilgreindur sem deildin okkar.

Hef ég valið að reyna að eignast líf sem markast af auðmýkt og heiðarleika, af óeigingjörnu starfi fyrir félgana og guð, eins og ég skilgreini hann?

Bæn dagsins
Guð hjálpi mér að sjá muninn á “viljastyrk” (sem hefur áður brugðist mér) og “fúsleika” til þess að leita mér hjálpar við spilafín, í gegnum guð og aðra sem eru einnig í bata. Megi ég gera mér grein fyrir að ég á valmöguleika alveg eins og þjáningarbræður mínir eiga val. Megi ég velja þess háttar líf sem guð vill að ég lifi.

Minnispunktur dagsins
Fúsleiki, frekar en viljastyrkur, er lykillinn að bata.

Hugleiðing dagsins
Í GA prógraminu lærist mér að vera á varðbergi gagnvart óþolinmæði, sjálfsvorkun og gremju yfir hegðun og orðum annarra. Þó svo að ég megi aldrei gleyma því hvernig lífið var, þá má ég ekki leyfa mér að velta mér upp úr því liðna, einvörðungu til þess að upplífa sjúklega sjálfsvorkun. Ég veit að mér fer smám saman fram, dag eftir dag, nú þegar ég er farinn að þekkja hættumerkin.

Nota ég æðruleysisbænina, þegar kreppa eða vandmál koma upp?

Bæn dagsins
Ég bið að mega sjá fortíðina í réttu samhengi. Megi ég forðast að “toppa” frásagnir annarra GA félaga með uppblásnum sögum úr minni fortíð. Megi ég forðast að nota fortíðina til þess að skrásetja sjálfsvorkun mína eða til þess að drekkja sjálfum mér í sektarkennd. Megi minningar mínar úr fortíðinni nýtast mér sem varðmenn, sem vernda mig fyrir óheilbrigðum hugsunum eða hættulegum aðstæðum.

Minnispunktur dagsins
Ég get ekki breytt fortíðinni.

Hugleiðing dagsins
Eitt máltæki segir; “hugurinn getur vegið raunveruleikann.” Þegar ég horfi tilbaka til geðveikinnar sem ríkti þegar ég var að spila, þá átta ég mig á merkingu þessa máltækis. Ein af mikilvægu aukaverkunum prógramsins er aukin skynjun á heiminum í kringum mig, sem gerir mér kleyft að sjá og njóta raunveruleikans. Þetta hjálpar mér við að forðast að gera of mikið úr þeim vandamálum sem ég tekst á við, nokkuð sem mér hætti til að gera og valda sjálfum mér þar með hugarangri.

Er ég að öðlast þá skynjun á raunveruleikann, sem er grundvallaratriði til þess að öðlast hugarró?

Bæn dagsins
Megi ég endurlífgast við að upplífa á ný raunveruleikann og fyllast eftirvæntingu við að skynja þær dásemdir og þau tækifæri sem lífið hefur upp á að bjóða. Ég er farinn að sjá hluti og andlit taka á sig mynd og liti verða sterkari, eftir því sem ég losna undan því kæruleysis hugarfari sem einkenndi mig. Megi ég njóta þessarar nýfundnu birtu.

Minnispunktur dagsins
Skynjum raunveruleikann.

Hugleiðing dagsins
Þeir eru fáir virku spilafíklarnir sem eru sér meðvitaðir um hversu órökrænir þeir eru, eða sem gera sér grein fyrir því og geta horfst í augu við það. Í einni orðabók er andlegt heilbrigði skilgreint sem “heilsteyptur hugur.” Enginn virkur spilafíkill, sem greinir eyðileggjandi hegðan sína á rökrænana hátt, getur með sanni sagst hafa heilsteyptan hug.

Er ég farinn að trúa því, eins og annað sporið mælir með, að máttur, sem er mér æðri, geti komið mér til að hugsa og lifa eðlilega á ný?

Bæn dagsins
Megi ég gera mér grein fyrir að hegðun mín sem virks spilafíkils var hæglega hægt að lýsa sem “afbrigðilegri” og “vitskertri.” Það er nánast útilokað fyrir virkan spilafíkil að viðurkenna að hegðun hans sé “vitskert.” Ég bið að mér megi halda áfram að hrylla við vitskertri og andlausri hegðun minni þegar ég var virkur. Megi aðrir eins og ég gera sér grein fyrir fíkn sinni og finna hjálp í GA og öðlast trú á að æðri máttur geti komið þeim til þess að hugsa og lifa eðliega á ný.

Minnispunktur dagsins
Hann lagfærði anda minn.

Hugleiðing dagsins
Hver sá sem hefur gerst félagi í GA og ætlar sér að stunda fundi, hefur í raun – kannski án þess að gera sér grein fyrir því – byrjað á þriðja sporinu. Er það ekki svo að í öllu er lítur að fjárhættuspilum hafi viðkomandi ákveðið að láta vilja sinn og líf lúta handleiðslu GA prógramsins? Vilji til þess að gefa eftir eigin vilja og hugmyndir varðandi fíknina – og þiggja handleiðslu prógramsins. Ef þetta er ekki að láta vilja sinn og líf í hendur nýfundinnar forsjár – hvað er það þá?

Hef ég upplífað andlega vakningu eftir að hafa unnið sporin?

Bæn dagsins
Megi ég öðlast líf sem inniheldur guð. Ég þakka guði fyrir þá andlegu vakningu sem é hef öðlast, eftir að ég fól honum líf mitt. Megi orðin “andleg vakning” verða öðrum vísbending um það að það er gnótt af andlegum kröftum innra með hverjum og einum, sem bíða þess eins að verða uppgötvaðir.

Minnispunktur dagsins
Ég ætla að reyna að gera guð að miðju lífs míns.

Hugleiðing dagsins
Margir spilafíklar eru haldnir þeirri ranghugmynd að ef þeir leggi lag sitt við GA – hvort sem það er með því að mæta á fund eða ræða við GA félaga – þá verði þeim þröngvað til þess að játast trú á einn eða annan hátt. Þeir átta sig ekki á að trú er ekki afdráttarlaus skylda ef þú vilt gerast GA félagi; að hægt sé að öðlast frelsi frá spilafíkn með bara smá votti af trú; og að hugmynd okkar um æðri mátt – eins og við skiljum hann – veitir hverjum og einum nær óþrjótandi möguleika á vali á æðri mætti og skilgreiningu hans.

Öðlast ég styrk með því að deila reynslu minni með nýliðum?

Bæn dagsins
Megi ég aldrei hræða nýliða og þá sem eru að íhuga að gerast félagar í GA, með því að troða upp á þá mínum hugmyndum um æðri mátt. Megi hver og einn finna sinn eigin æðri mátt. Megi allir finna innra með sér einhverja tengingu við einhvern æðri mátt eða veru, hvers máttur er sterkari þeirra eigin. Megi ég vaxa, bæði andlega og að umburðarlyndi, á hverjum degi.

Minnispunktur dagsins
Ég ætla að afreka, ekki að prédika.

Hugleiðing dagsins
Ef við leggjum okkur fram um að skilja í stað þess að vera skilin, þá mun okkur ganga betur við að sannfæra nýliða um að við höfum enga löngun til þess að sannfæra einn eða neinn varðandi það hvernig eigi að öðlast trú. Við erum öll, óháð kynþætti, litarhætti, kyni, trú eða þjóðerni, börn Skaparans. Skapara sem við getum myndað tengsl við, tengsl sem byggja á einföldum og auðskiljanlegum skilmálum – jafnskjótt og við öðlumst vilja og heiðarleika til þess að reyna að mynda þau.

Þekki ég muninn á samúð og hluttekningu? Get ég sett mig í spor nýliðans?

Bæn dagsins
Megi ég reyna að elska allt mannkyn sem börn guðs. Megi ég virða þær mismunandi leiðir sem þau fara þegar þau finna og tilbiðja guð. Megi ég aldrei verða svo ósveigjanlegur að ég geri lítið úr trú annarra eða svo tillitslaus að nota félagsskapinn sem prédikunarstól til þess að básúna mínar trúarskoðanir sem hinar einu sönnu. Ég get bara vitað hvað virkar fyrir mig.

Minnispunktur dagsins
Við erum öll börn guðs.